Yolun Sonu

Yolun Sonu

Ömrümün ilkbaharında
Sonbaharı yaşıyorum gidişinle;
Gönlüm severken gülsün diye
Gözüm çağlar oldu gidişine…

Beklemek ne tuhaf duygu
Gelmeyeceğini bile, bile beklemek
Bir şişenin son damlarıyla kendince
Ne tuhaf duygu sensiz içmek,
Anılar film şeridinde gözde canlanırken
Eşlik eder yaşlar giden sevgili ardına
Ve bir ayrılık nüktesi usulünce
Ağır, ağır işlerken yıkılmışlığın gururunu
Yolun sonunu görmek
Ne tuhaf duygudur sensiz ölememek.

Duman gözlerinin uğruna
Sigara dumanında boğulurcasına içmek
Gücün bitiği yerde
Hayalinle güç bularak son bir nefes çekmek
Ya sevgilim sen ve olamayan bana
Son bir nefes daha çekmek
Nefeslerin öksürüğe boğulduğu an
Ne tuhaf duygudur
Sensiz ölememek…